ابهام رئیس جمهور آتی به اوج خودش رسیده است و حالا دو کاندیدا با رویکری کاملا متضاد در حال رقابت برای کسب این مقام هستند. یکی از آنها به نظر می رسد علاقه به سیاست های توزیعی دارد و قدرت اقتصادی را در توزیع می بیند. این ایده در کشورهای مختلف و حتی در ایران چند بار تکرار شده است.
چیزی که می توان در مورد این نوع رویکرد گفت، تضعیف تشکیل سرمایه است. دومی اما رویکردی توسعه ای تر دارد و می خواهد با ایجاد آزادی در عملکرد اقتصادی، از تعادل های درونزا استفاده کند. در مجموع سمت اول برای سرمایه گذاری در هر کسب و کاری نمی تواند چندان جذاب باشد اما دومی می تواند برای کسب و کارها مفید باشد. بورس، طلا و ارز فعلا چشم انتظار خروج از این ابهام است.
پیش بینی می شود فردا نیز بورس نوسانی و مثبت باشد که البته با افزایش امید به انتخاب پزشکیان این مثبت می تواند قوی تر باشد. ارز و طلا به احتمال انتخاب جلیلی توجه دارد و با افزایش این احتمال، نوسان های مثبت می کند. رقابت تنگاتنگ فعلا باعث شده، هر دو بازار احتمال برنده شدن را وزن دهند. فردا نیز چنین خواهد بود.