استراتژی معاملاتی

استراتژی معاملاتی

در این مقاله به بررسی یکی از مهمترین ملزومات معامله در بازهای مالی می‌پردازیم. قطعا استراتژی معاملاتی است که می‌تواند نقش بسیار مهمی در عملکرد افراد در بازارهای مالی داشته باشد و بدون داشتن این استراتژی عملا معامله‌گری مفهومی ندارد و امکان موفقیت در بازار بسیار کاهش می‌یابد. در این مقاله سعی می‌کنیم به طور کامل بخش‌های مختلف یک استراتژی معاملاتی و دلایل اهمیت آن را بررسی کنیم و امید داریم با ایجاد یک استراتژی سودساز بتوانید مسیر موفقیت خود را هموار سازید. با فردانامه همراه باشید.

استراتژی معاملاتی چیست؟

به زبان ساده استراتژی معاملاتی مجموعه قوانین سیستماتیکی است که برای خرید و فروش در بازارهای مالی به کار گرفته می‌شوند. یک استراتژی معاملاتی بر اساس قوانین از پیش تعیین شده‌ای است که در حین انجام معامله به تصمیم گیری در موقعیت مذکور کمک می‌کند.

یک سیستم معاملاتی می‌تواند ساده و یا پیچیده باشد و شامل ملاحظاتی مانند حجم معامله، ارزش معامله، تحلیل فاندامنتال، تحلیل تکنیکالی، بررسی وضعیت بازار، صنایع مختلف، توزیع و تنوع پورتفولیو، حد ریسک، اهرم، ملاحظات مالیاتی، دوره نگه داری سهام و … می‌باشد. کلید ماجرا این است که بتوان با استفاده از تحلیل‌های مختلف و داده‌های عینی قوانینی مناسب را استخراج کرده و به ان پایبند بود. همزمان، باید به شکل دوره‌های به بهبود استراتژی معاملاتی بپردازید زیرا شرایط بازار و خواسته‌های فردی معامله‌گر می‌تواند در طول زمان دستخوش تغییر شود.

بنابراین در تعریفی ساده یک استراتژی مجموعه‌ای از قوانین ثابت و مشخص است که به شما امکان ارزیابی بازار در لحظه و در نتیجه تصمیم‌گیری پیرامون خرید یا فروش سهام را می‌دهد. ثابت و مشخص بودن قوانین اهمیت بسیاری بالایی دارد. یعنی باید حجم معامله، نقاط دقیق ورود و خروج و مدیریت سرمایه به شکل دقیق انجام گیرد.

درک صحیح استراتژی معاملاتی

همانطور که گفته شده استراتژی معاملاتی را می‌توان پیاده‌سازی یک برنامه معامله‌گری و سرمایه‌گذاری دانست که در آن به اهداف مالی، حد ریسک، افق زمانی معامله گری و پیامدهای مالیاتی به خوبی و روشنی اشاره شده باشد. ایده‌ها و تکنیک‌ها باید مورد ارزیابی قرار گیرند و بعد از تایید شدن باید به آنها پایبند بود. برنامه معامله‌گری شامل ایجاد روش‌های خرید و فروش سهام، ETFها و اوراق قرضه می‌باشد و در مدل پیشرفته‌تر می‌توان آنها را به معاملات آپشن و فیوچر (آتی) نیز تعمیم داد.

ایجاد یک معامله به این معنی است که باید با یک کارگزار فعالیت خود را شروع کنید بنابراین باید به کمیسیون، هزینه‌های کارگزاری و اسپرد (در بازارهای جهانی) توجه ویژه‌ای داشت و آن را در استراتژی معاملاتی وارد کرد. بعد از شروع معامله باید موقعیت معاملاتی ایجاد شده را بررسی و مدیریت کرد که می‌تواند شامل سیو سود یا بستن کل معامله در صورت ارضا شدن شرایط خروج تعیین شده در استراتژی باشد. بعد از انجام این پیاده‌سازی‌ها مقدار ریسک و بازده اندازه‌گیری می‌شوند و عملکرد مالی را می‌توان مورد ارزیابی قرار داد.

در واقع استراتژی‌های معاملاتی به کار گرفته می‌شوند تا از سوگیری‌های مالی رفتاری که می‌توانند در نتایج معاملات خلل ایجاد کنند جلوگیری به عمل آید. برای مثال، معامله‌گرانی که استراتژی معاملاتی دارند از قوانینی پیروی می‌کنند که به آنها اجازه می‌دهد در برابر تمایلات خود تسلیم نشوند. برای مثال شرایطی را در نظر بگیرید که طبق آن معامله‌گر تمایلی به خروج از معامله ندارد اما استراتژی معاملاتی سیگنال خروج، با توجه به قوانین به کار گرفته شده و آزمایش شده، می‌دهد. استراتژی معاملاتی را می‌توان در شرایط مختلف بازار و در شرایط متلاطم نیز تست کرد تا عملکرد دقیق آن در شرایط مختلف به دست آید.

ایجاد یک استراتژی معاملاتی

انواع بسیار مختلفی از استراتژی‌های معاملاتی وجود دارد اما به طور کلی آنها به اصول تحلیل تکنیکالی و یا فاندامنتال استوار هستند. اما معیار مشترک استفاده از پارامترهای عددی و قابلی اندازه‌گیری است که بتوان آنها را به شکل دقیق تعریف کرد و در انجام بک تست به منظور ارزیابی دقت استراتژی معاملاتی بهره گرفت. استراتژی‌های معاملاتی بر پایه تکنیکال از اندیکاتورهای تکنیکال بهره می‌گیرند تا به واسطه آنها سیگنال‌های خرید و فروش ایجاد شوند. معامله‌گران تکنیکال بر این عقیده هستند که تمام اطلاعات مورد نیاز پیرامون یک سهام در نمودار و چارت قیمت و روند حرکت قیمت نهفته است.

برای مثال یک استراتژی ساده می‌تواند استفاده از تقاطع دو میانگین متحرک (Moving average) باشد که مثلا میانگین متحرک با دوره پایین، میانگین متحرک با دوره بالا را به سمت بالا یا پایین قطع کند. استراتژی‌های معاملاتی فاندامنتال از فاکتورهای بنیادی به منظور انجام معاملات بهره می‌گیرند. برای مثال ممکن است یک معامله‌گر مجموعه‌ای از پارامترهای بنیادی را در لیست ارزیابی خود داشته باشد. این فاکتورها را می‌توان با ارزیابی داده‌های مالی شرکت مانند رشد درآمد و سود به دست آورد.

روش سومی هم در ایجاد استراتژی معاملاتی وجود دارد که اصطلاحا به روش استراتژی معاملاتی عددی معروف است. این روش به استراتژی‌های بر پایه تحلیل تکنیکال استوار است با این تفاوت که تعداد پارامترهای به کار گرفته شده در این روش بسیار بیشتر است. داده‌های تکنیکال، قیمت، تحلیل رگرسیون، نسبت‌های معاملاتی و … استفاده می‌کنند تا بتوانند به یک سیستم معاملاتی عددی در بازار دست یابند.

ارزیابی یک استراتژی معاملاتی

کاملا واضح است که برای تبدیل شدن ب یک معامله‌گر، باید به دنبال راهکارها و روش‌هایی باشید که معاملات سودساز انجام دهید. این همان کاری است که استراتژی برای شما انجم می‌دهد که البته در ابتدا شما باید استراتژی را بسازید. در مسیر ساخت و ایجاد استراتژی باید بتوانید به ارزیابی عملکرد استراتژی‌های ایجاد شده بپردازید و آنها را با هم مقایسه کنید. در این بخش به معرفی تعدادی از پارامترهای مهم که می‌تواند در ارزیابی استراتژی‌های معاملات به کار گرفته شود می‌پردازیم. به بعضی از فاکتورهای مهم در این زمینه اشاره می‌کنیم:

بازدهی سالیانه: کاملا مشخص است که هدف مشخص کردن مقدار سودی است که این استراتژی در طی یک سال می‌تواند ایجاد کند.

نوسانات سالیانه: این پارامتر تا حدودی موید مقدار ریسک در سال می‌باشد. افزایش حجم معاملات شناوری زیاد و در نتیجه ریسک بیشتری نیز ایجاد می‌کنند.

نسبت سود به زیان: این نسبت در واقع به نوعی از تقسیم پارامترهای فوق به دست می‌آید. نسبت سودآوری استراتژی معاملاتی است و بالاتر بودن آن بهتر است.

بیشینه زیان: بیشترین افت در نمودار سودآوری ترسیم شده برای استراتژی است که نشان می‌دهد در زیان‌های پشت سر هم چقدر از پرتفوی معاملاتی تحت تاثیر قرار می‌گیرد. این پارامتر از بالاترین سقف به پایین‌تر کف تا زمانی که یک سقف جدید در نمودار سود ایجاد نشده است اندازه‌گیری می‌شود.

برد به باخت یا میانگین سود به زیان: جمع سودها در معاملات تقسیم بر جمع زیان‌های به دست آمده در یک دوره معاملاتی

سودسازی: درصدی که استراتژی در طی یک دوره معاملاتی سود می‌سازد.

کلام آخر

استراتژی‌های معاملاتی بخش مهمی از سیستم معامله‌گری هر شخص به حساب می‌آید و عملا می‌توان گفت بدون داشتن یک استراتژی معاملاتی تعریف شده و البته ارزیابی شده حصول موفقیت در بازارهای مالی تا حد زیادی شانسی است و نمی‌تواند پایدار باشد. باید توجه کرد برای به دست آوردن یک استراتژی معاملاتی باید تسلط قابل قبولی بر روی المان‌های قرار داده شده در استراتژی معاملاتی داشت و البته قبل از ورود به بازار اصلی و انجام معاملات واقعی در قالب بک تست سنجش موفقیت استراتژی معاملاتی ضروری است. بدیهی است که در صورت مثبت بودن عملکرد استراتژی گام بعدی پایبندی به اجرای اصول مقرون شده برای استراتژی است.

در این بخش سعی کردیم موارد مهمی که پیرامون استراتژی‌های معاملاتی وجود دارد را بررسی کنیم. امیدواریم بتوانید با ایجاد یک استراتژی سودساز به کسب سود مکرر از بازارهای مالی دست یابید.