تحلیل بازار امروز 23 اسفند1401
متعادل ولی مستعد رشد
1) امروز از آن روزهای جالب بورس بود که در سال شاید به ندرت پیش بیاید. سمت خریدار به شدت قوی تر از سمت فروشنده رفتار کرد اما انگار یک هماهنگی بین خریداران در جریان بود که کسی رو به بالا نخرد. در واقع خریدار تمایل به خرید بالایی داشت ولی از آنجائیکه احساس می کرد فروشنده حتما قصد فروش دارد، سعی می کرد تا جایی که ممکن است ارزان خری کند.
در نهایت ارزش معاملات خرد به 6800 میلیارد تومان رسید و در حالی تراز کل حقیقی منفی 33 میلیارد تومان بود، حقیقی درشت (بالای 50 میلیون تومان) بیش از 1200 میلیارد تومان پول وارد بازار کردند. با این تفاسیر می توان انتظار داشت ظرف روزهای آینده یه رشد سریع در بازار داشته باشیم
45 تا 50 هزار تومان
2) دلار بعد از رفت و برگشت های مختلف مجدد به محدوده ی 45 تا 50 هزار تومان برگشت. محدوده ای که به نظر می رسد دلار دوست دارد سال را در آن به پایان برساند. محدوده ی که با متغیرهای کلان اقتصادی و پولی نیز تا حدود زیادی هم خوانی دارد و به نظر می رسد با فروکش کردن روند فزاینده ی تنش های بین المللی، فعلا محدوده ی پایداری باشد. اگر دلار در این محدوده فعلا آرام بگیرد، در حالی پتانسیل خوبی برای رشد سهام بوجود می آید، دیگر بازارها عملا پتانسیلی برای رشد در کوتاه مدت نخواهند داشت.
بازگشت ریسک پذیران
3) حباب سکه کاهش پیدا نکرد، صندوق های اهرمی بالاتر از nav معامله می شوند و نوسان ضمنی آپشن ها باز هم افزایش پیدا کرد. سهم های مختلف هم در منفی خریداران قوی دارند. به نظر می رسد ریسک پذیران به ساید خرید بازگشته و تلفیق آنها با خریداران بلندمدت می توان پله ی جدید را برای کل بازار هدف قرار دهد. اما ریسک پذیران منابع محدودی برای سرمایه گذاری دارند و معمولا خریدارن سنگین هستند که شتاب را استارت می زنند. ببینیم از بین صنایع بزرگ قرعه به نام کدام گروه خواهد افتاد. بانک؟ خودرو؟ پالایش؟ یا شاید صنعت دیگری.
روزهای سبز برقی ها
4) ظاهرا تغییر تحولی در اقتصاد برق در جریان است. مدل تعامل دولت و نیروگاه ها هم در حال تغییر است. دیروز در نشست سندیکای خصوصی برق رسما دعوا شده و حد تحمل بخش خصوصی در مقابل سیاست های توانیر رد شده است. این روزها خریداران خوبی در صنعت نیروگاهی و هلدینگ های مربوط حضور دارند. اگر قرار باشد شرایط فروش نیروگاه ها متحول شود، درآمد این شرکت ها را با رشد مواجه می کند و حتی شاید این صنعت مظلوم نیز بتواند به سهامدارانش سود برساند.
معمولا زمانی که یک صنعت تحت سیاستگذاری دستوری به مرحله بحران می رسد و تولید در آن مختل می شود، دل دولت به رحم می آید و راه نفس صنعت را هرچند برای مدتی باز می کند.