حسن کاظم زاده تحلیل بازار امروز 27 شهریور 1401
1) مطابق معمول دو هفته گذشته، شروع این هفته نیز بد بود. البته نسبت به دو هفته ی قبلی می توان گفت شرایط باز بهتر بود و منفی کمتری نسبت به شروع های دو هفته ی گذشته تجربه شد. ارزش معاملات خرد هم بار دیگر یکی از کمترین سطوح خودش را تجربه کرد و 2200 میلیارد تومن ارزش معاملات خرد به ثبت رسید. بحران کمبود نقدینگی تحت تاثیر سیاست های انقباضی بانک مرکزی از همه ی بازارها بیشتر بازار سهام را تحت تاثیر قرار داده است. #گشان #دانا #انرژی3 بیشترین ارزش معاملات را در بین نمادهای مثبت به خود اختصاص دادند و #شپنا #خودرو #شستا هم در منفی ها بیشترین ارزش معاملات را داشتند.
همین ترکیب به خوبی نشان می دهد که بازار به قدری تهی از نقدینگی شده که به سمت سهم های خاص که قابلیت تکان خوردن دارد حرکت کرده است.
2) رقابت دیوانه وار نرخ سود بالاتر بیداد می کند. در حالی که بانک ها نرخ های پیشنهادی خودشان را به 23 درصد و بالاتر (نرخ سود ساده و نه موثر) رسانده اند، صندوق های درآمد ثابت نیز برای جانماندن از این رقابت شروع به پیشنهاد ارقام سود بالاتر کرده اند. اس ام اس های تبلیغاتی پیش بینی سود 21 درصد و بالاتر توسط صندوق های درآمد ثابت نشان می دهد که شدت رقابت برای جذب منابع در سیستم بانکی و همچنین صندوق های درآمد ثابت به حد اعلا رسیده است. وقتی چیزی نایاب شود (منظور پول) مطمئنا گران خواهد شد. منشا این فلاکت بانک های با ترازنامه فاسد هستند که در نهایت همه ی اقتصاد و بازارهای ما را به فساد خواهند کشاند.
3) شرکت های تولیدکننده ذغال سنگ اجازه صادرات یافتند. فارغ از اینکه این مساله چقدر می تواند بر سودآوری سال جاری یا سالهای آتی این شرکت ها تاثیر گذار باشد، وابستگی آنها در فروش به ذوب آهن و فولاد زرند را بسیار کاهش می دهد. در واقع قبل از این مجوز این شرکت ها مجبور بودن در نهایت خودشان را با این دو شرکت هماهنگ کنند اما این تغییر در ساختار بازار در مواقعی که قیمت های جهانی کشش صادرات دارد می تواند بازار جدید برای شرکت ها ایجاد کند و قدرت چانه زنی آنها را بالا ببرد.
4) بسیاری سوال می کنند این وضعیت بورس تا کی ادامه پیدا خواهد کرد. فکر می کنم چندبار در این مورد صحبت کرده ایم که ریزش بورس تمام شده است و الان در یک روند خنثی و انتظاری قرار داریم. خروج از این روند انتظاری بسیار به وضعیت سیاست های پولی و مذاکرات هسته ای وابسته است. در واقع این دو جریان اصلی حاکم بر اقتصاد کشور است که آینده بازارها و بازار سهام را تعیین تکلیف می کند. لذا بدون تغییر در کلیت یکی از این دو متغیر اصلی تاثیر گذار کماکان شاهد بازار خنثی و ساید خواهیم بود.
اگر مذاکرات به نتیجه برسد یا به طور کامل شکست بخورد و اگر سیاست های پولی انقباضی به سیاست انبساطی تغییر پیدا کند، آن موقع بازار سهام نیز از وضعیت فعلی خارج خواهد شد.
